Aksamit – tkanina władców
Aksamit to materiał znany ludzkości od wielu wieków. Kosztowny i piękny, stanowił niegdyś synonim bogactwa i władzy. Nazwa tej szlachetnej tkaniny wywodzi się z języka greckiego, od słowa heksámiton, co znaczy „składający się z sześciu nitek”. Aksamit jest gruby i bardzo zwarty, a zarazem miękki, ciepły i przyjemny w dotyku. Z jednej strony pokryty jest włoskami, z drugiej gładki. Część z puchem, ustawiana pod różnymi kątami, odbija światło, co dodaje tkaninie piękna i splendoru. Aksamit także bardzo dobrze tłumi dźwięki.
Runo aksamitu wprowadzane jest między nitki wątku i osnowy. Może być nierozcięte lub strzyżone, musi być jednak krótkie i gęste. Aksamit jest stosowany w modzie i meblarstwie do tapicerowania mebli a także do wykonywania dodatków – poduszek czy pledów. Może być haftowany, wzorzysty, tłoczony. Dopuszczalne są wszelkie sposoby zdobienia tej tkaniny.
Z historii aksamitu
Za miejsce powstania aksamitu uważa się Kaszmir – region na pograniczu Indii, Pakistanu i Chin. Tkanina zwana była z początku w tamtych rejonach „puchem łabędzia”. Z czasem, przez Persję, przewędrowała do Europy. Na Starym Kontynencie aksamit wytwarzany był od czasów średniowiecza, w Polsce — od osiemnastego wieku. Aksamitne szaty możemy podziwiać na obrazach europejskich mistrzów malarstwa – w uszyte z niego ubrania mieli ambicję ubierać się zarówno królowie i przedstawiciele arystokracji oraz szlachty, jak i najbogatsi mieszczanie. Szczególną sławę zyskały aksamitne tkaniny wytwarzane w Genui i w Amiens, a także w Utrechcie – ten ostatni to materiał wełniany z okrywą z koziej sierści. Aksamit wykonany z bawełny jest matowy, zaś jedwabny wyróżnia się wspaniałym połyskiem. Aksamit może być też wykonany na bazie wełny czy juty. W latach 60. pojawił się aksamitny smoking, popularny jako strój koktajlowy.
W języku angielskim aksamit to „velvet”. Po francusku: „velours”. W takich właśnie wersjach słowo to zadomowiło się w języku polskim na oznaczenie tkanin podobnych do aksamitu, jednak różniących się od niego najczęściej rodzajem nici, z której je wykonano oraz jakością. Czym różnią się aksamit, welwet i welur?
Aksamit a welur
Welur to tkanina podobna do aksamitu, podobnie jak on pokryta niewielkimi włoskami, miękka, miła w dotyku tkanina, tkana zwykle z jedwabiu lub włókien syntetycznych. Polskie słowo welur pochodzi od francuskiego określenia aksamitu – „velours”, do którego z kolei trafiło ono z łaciny, w której „villosus” znaczy „włochaty” a „villus” – „włosy”, „kosmyk”.
Welur cieszy się dziś niesamowitą popularnością w modzie – jest bardzo miły w dotyku, delikatny, dobrze dopasowuje się do figury. Szyte są z niego bluzy, dresy, kostiumy, spodnie, sukienki a nawet suknie… Komplety welurowe są doskonałe na jogging i jogę.
Rekordy popularności biją również welwetowe meble i dodatki wnętrzarskie. Ocieplają wnętrze, sprawiają, że staje się ono bardzo przytulne. Meble tapicerowane welurem – kanapy, sofy czy krzesła, wprost zachęcają, żeby na nich usiąść.
Welwet a aksamit
Velvet Underground – tak nazywał się jeden ze słynnych amerykańskich zespołów lat 60., tworzących popkulturę tamtych lat. Charakterystycznie brzmiąca gitara i teksty w stylu „urban noir”, nawiązujące do sztuki awangardowej tamtego okresu i współczesną muzykom literaturą, zainspirowały punk i rock alternatywny lat 70. i 80. XX wieku. Welwet kojarzy się w istocie nie tylko z awangardową kulturą Zachodu II połowy XX wieku, ale również z najnowszą modą i najgorętszymi trendami w designie.
Jak można go opisać? Jest to gładka lub prążkowana (w tej wersji jest to dobrze znany nam sztruks), lśniąca tkanina podobna do aksamitu wykonana najczęściej z bawełny.
Podobnie jak aksamit wyróżnia się ona włókienną okrywą utworzoną z przystrzyżonych przeplotów runa. Z jednej strony jest pokryta delikatnymi włoskami, z drugiej – gładka. Dzięki obecności runa welwet jest bardzo przyjemny w dotyku.
Welwet a welur
Różnica między welwetem a welurem jest widoczna gołym okiem – kupując meble tapicerowane, powinniśmy się kierować przede wszystkim naszym własnym wyczuciem smaku. Zaufajmy naszym zmysłom, są one zazwyczaj naszymi najlepszymi doradcami w kwestiach estetycznych. Ale koniecznie trzeba też zapoznać się z parametrami danej tkaniny, biorąc wówczas pod uwagę skład surowcowy materiału (a w szczególności to, czy do nici naturalnych dodano nici syntetyczne, co poprawia trwałość i wytrzymałość tkaniny), a także m.in. to, czy powłokę powleczono warstwą teflonową, ułatwiającą czyszczenie mebla. Istotną w opisie materiału jest informacja o odporności na ścieranie i na działanie światła – im mniejsza, tym tkanina szybciej wypłowieje, jeżeli będzie wystawiona na działanie promieni słonecznych. Welwet, podobnie jak aksamit i welur, przebojem wdarł się do świata mody i do wnętrzarstwa. Niesamowicie modne są welwetowe ubrania. Meble tapicerowane welwetem i szyte z niego dodatki, takie jak poduszki czy pledy, biją rekordy popularności. Dodają wnętrzom przytulności i ciepła, będąc przy tym niezwykle modne i stylowe.
Zastosowanie we wnętrzach
Aksamit, welwet i welur przeżywają swój renesans jako materiały wykorzystywane w projektowaniu wnętrz. Niegdyś kojarzące się z zamkami i pałacami, dziś królują w sypialniach i salonach. Meble tapicerowane tymi miękkimi, pluszowymi tkaninami są niesamowicie modne i stylowe. Fotele, sofy i kanapy zachęcają, by z nich skorzystać, są ciepłe i miękkie, a ich powierzchnie przyjemne w dotyku. Dzięki nowoczesnym technologiom barwienia tkanin mienią się wszystkimi barwami, przyjmując najróżniejsze formy, dzięki czemu można wykorzystać je zarówno we wnętrzach urządzonych w stylu klasycznym, tradycyjnym, jak i nowocześnie – w stylu boho czy glamour. Meble tapicerowane świetnie komponują się zarówno z drewnem, jak i z metalem oraz z tapetami.
